به گزارش مشرق، روزنامه کيهان در ستون خبرويژه امروز خود نوشت: موسوي در اين متن که سايت کلمه آن را منتشر کرده نوشت: «سرانجام و متأسفانه قطعنامه 1929 شوراي امنيت صادر شد. قطعنامه و قطعنامه هايي که مي توانست با تدبير و عقلانيت بر کشور ما تحميل نشود. تأکيد بر اين واقعيت نمک پاشيدن روي زخم نيست؛ بلکه از آن روست که تجاهل در اين زمينه پيامدهاي آن را وخيم تر خواهد ساخت. اينکه بگوئيم اين قطعنامه چون يک دستمال استفاده شده است مصائب ناشي از سياستهاي پرهياهو و عوامفريبانه را تخفيف نخواهد داد. البته در اين ميان، فحش و توهين به کشورهاي ديگر ممکن است مصرف داخلي براي عده اي کم اطلاع داشته باشد اما در واقعيت بيروني جز بدتر کردن اوضاع تأثيري نخواهد داشت». وي سپس در حالي که گويي از يک پروژه مشترک ميان خود و غربي ها سخن مي گويد، اضافه کرد: «براي اينجانب مانند روز روشن است که اين قطعنامه بر امنيت و اقتصاد کشور ما اثر خواهد گذاشت». ميرحسين موسوي که اسرائيلي ها در بحبوحه فتنه 88 از وي به عنوان بزرگترين سرمايه خود در ايران ياد مي کردند، در ادامه با حمله به سپاه در استدلالي درخشان گفته است که سپاه و دولت علاقمند به تحريم ايران هستند چون از اين موضوع سود مي برند. اينکه ميرحسين موسوي پس از حدود يک ماه از صدور قطعنامه 1929 به فکر تحليل آن افتاده قبل از هر چيز نشان دهنده آن است که اصل صدور 1929 فاز اول از يک پروژه دو مرحله اي بوده که در فاز دوم بايد توسط مواجب بگيران غرب در ايران تکميل مي شده است. با توجه به بي محتوا بودن قطعنامه 1929 و اعتراف مقام هاي عالي رتبه غربي به اينکه چنين تحريم هايي قادر به متوقف کردن ايران نخواهد بود، به نظر مي رسد سرويس هاي اطلاعاتي غربي چاره اي جز اين نديده اند که فاز دوم پروژه را که «عمليات رواني روي مردم توسط عناصر داخلي درباره محتواي تحريم ها»ست را زودتر از موعد مقرر کليد بزنند. به عبارت ديگر داستان از اين قرار است که موسوي و دوستانش اکنون مأموريتي به عهده دارند که شکست سياسي آمريکا و اسرائيل در اعمال تحريم هاي قوي عليه ايران را با سر و صداي رسانه اي بپوشانند. با اين وجود آنچه غربي ها از آن غفلت کرده اند اين است که امثال موسوي ديگر در ايران اعتباري ندارند که حرف هاي آنها درباره قطعنامه يا هر چيز ديگر خريداري داشته باشد.
گفتني است اشاره موسوي به بهره گيري سپاه از تحريم ها، دقيقاً برگرفته از تفسير راديو اسرائيل و سايت وابسته به وزارت خارجه رژيم صهيونيستي است. اين به اصطلاح ديدگاه از سوي مهدي کروبي نيز مطرح شده و از طريق خبرگزاري آلماني دويچه وله و سايت هاي ضد انقلاب انعکاس يافته است.